Kuran’ı Kerim’in Tarifi ve İsimleri

Kuran’ı Kerim’in tarifi ve isimleri nelerdir?

“Kur’ân” kelimesi, Rasûlullah (s.a.v) Efendimiz’e indirilen kitaba verilen husûsî bir isimdir. Lügat itibariyle toplamak (اَلْقَرْئُ), okumak, dışarı çıkarıp atmak (قَرَأَ), deliller, birbirine benzeyen şeyler (قَرَائِنُ), bir şeyi diğerine yaklaştırmak (قَرَنَ) gibi anlamlara gelen kelimelerden türediği söylenmiştir. Bu mânaların her biri aslında Kur’ân-ı Kerîm’in hususiyetlerinden birine işaret eder. Zira o, geçmiş kitapların bütün faydalarını kendisinde toplamış; müjde, korkutma, emir, yasak, kıssa, sûre ve âyetleri bir araya getirmiştir. Hem ilim hem de ibadet için gizli açık devamlı okunup kendisinden dersler ve ibretler alınır. Âyetleri muhteva, nazm, vezn, fâsıla ve ahenk yönünden birbirine benzer ve birbirine delildir. Sûreleri, âyetleri ve harfleri birbirine yakın, bitişik ve âhenkli olarak muazzam bir nizâm meydana getirir.

Kur’ân-ı Kerîm, Hz. Muhammed (s.a.v)’e vahiy yoluyla Arapça olarak indirilen, mushaflarda yazılan, tevâtür yoluyla nakledilen, tilavetiyle ibadet edilen ve mucizevî yönleri olan bir kelâm-ı ilâhîdir.

Kur’ân-ı Kerîm, her devirde aklen yalan üzere birleşmeleri mümkün olmayan pek büyük ve sâlih bir topluluk tarafından nesilden nesile günümüze kadar sağlam bir şekilde nakledilegelmiştir.

Kur’ân-ı Kerîm, tilavetiyle ibadet olunan bir kitaptır. Onun dışında herhangi bir sözün tilavetiyle ibadet edilmiş olmaz. Hadîs-i kudsî ile de ibâdet edilmez.

KURAN’I KERİM’İN İSİMLERİ

Kur’ân-ı Kerîm hem bir kanun kitabı, hem de hikmetler membaıdır. Hem dua, ibâdet, zikir ve tefekkür kitabı, hem de emir ve nehiyler mecmuasıdır. İnsanın ihtiyaçlarını karşılayacak bütün kâide ve esasları ihtivâ eden bir Kitâb-ı Mübîn’dir.

Kur’ân-ı Kerîm’in birçok ismi vardır. Bunların bir kısmı şöyledir:

اَلْكِتَابُ (Kitap): Kalemle yazılan,

اَلْفُرْقَانُ (Furkān): Hakla bâtılı, helalle haramı tam anlamıyla ayı­ran, beyan eden, kısım kısım indirilen,

اَلذِّكْرُ (Zikr): Allah Teâlâ’yı hatırlatıp tanıtan, öğüt veren; mü’minler için şeref kaynağı olan,

اَلنُّورُ (Nûr): Apaçık, aydınlatan,

اَلرُّوحُ (Ruh): Kalpleri ve ruhları dirilten,

اَلْمَوْعِظَةُ (Mev‘iza): Öğüt ve nasihat veren,

اَلشِّفَاءُ (Şifâ): Şifâ olan,

اَلْهُدَي (Hüdâ): Doğru yolu gösteren,

اَلْبَيَانُ (Beyân): Her şeyi anlaşılır bir şekilde beyan eden,

اَلْكَلَامُ (Kelâm): Allah’ın sözü,

اَلرَّحْمَةُ (Rahmet): Tüm insanlığa rahmet olan.

Bu isimlerin her biri, Kur’ân’ın bir yönünü izah etmektedir. Tüm bu güzellikleriyle o, her yöne farklı bir renk yansıtan muhteşem bir kristale benzemektedir.

Kaynak: Doç. Dr. Murat Kaya, Kitabımız Kur’ân Muhtevâsı ve Fazîletleri,

İslam ve İhsan