Büyük Melekler ve Görevleri

Âyet ve hadislerde sayıları hakkında bir bilgi bulunmayan fakat pek çok oldukları anlaşılan meleklerin temel görevleri, Allah’a ibadet ve verilen görevleri eksiksiz yerine getirmektir.

Cebrâil (a.s):  Kur’an-ı Kerim’de, Rûhu’l-Emîn, Rûhu’l-Kudüs ve Rûh gibi adlarla da anılır. Allah ile peygamberleri arasında elçilik görevi yapar. Bütün peygamberlere Allah’ın vahyini bu melek getirmiştir. Cebrâil (a.s)’dan Kur’an-ı Kerim’de şöyle söz edilir: “O (Kur’an’ı), uyarıcılardan olasın diye, senin kalbine Rûhu’l-Emîn indirmiştir.” (Şuarâ, 26 /193, 194) “De ki: Onu, Rûhu’l-Kudüs, Rabbinin kattından, inananları güçlendirme, teslim olanlara yol gösterme ve bir müjde olmak üzere, gerçekle indirmiştir.” (Nahl, 16 /102. bk. Nahl, 102; Şuarâ, 193) “(Kadir gecesinde) gece boyunca melekler ve Rûh, Rableri’nin izniyle, her türlü buyrukla inerler.” (Kadr, 97/4. bk. Nebe’, 78/38; Meâric, 70/4.)  Hz. İsa için de şöyle buyurulur: “Biz O’nu, Rûhu’l-Kudüs ile destekledik” ((Bakara, 2/87; Cebrail (a.s) ile ilgili ayetler için bk. Mu’cemu’l-Müfehres li Elfâzı’l-Kur’an, “Cibril” mad.; Nevzat Yüksel, Konularına Göre Kur’an-ı Kerim Fihristi, 4. baskı. İstanbul 1990, s. 63.) Cebrâil (a.s) meleklerin en üstünü ve en büyüğü olduğu için, kendisine “seyyidü’l-melâiike (meleklerin efendisi)” denilmiştir.

Azrâil (a.s):  Görevi ölüm sırasında canlıların ruhunu almak olduğu için “melekü’l-mevt (ölüm meleği)” adıyla anılmıştır. Onun bu görevi Kur’an’da şöyle bildirir: “De ki; size vekil kılınan ölüm meleği canınızı alacak, sonra da Rabb’inize döndürüleceksiniz.” (Secde, 32/11)

İsrâfil (a.s):  Kıyametin kopması ve yeniden diriliş için olmak üzere iki defa sûra üfürmekle görevlidir. Kur’an-ı Kerim’de, canlı varlıkların sonu olan bu olay şöyle ifadesini bulur: “(Birinci) sûra üfürülmüş, artık Allah’ın diledikleri dışında, göklerde kim var, yerde kim varsa hepsi düşüp ölmüştür. Sonra sûra bir kere daha üfürülür. Onlar da hemen ayağa kalkarak beklleşirler.” (Zümer, 39/68)

Mikâil (a.s.):  Dünya ve dünya dışı bir takım fizik olayların, yağmur, rüzgâr ve ekinlerin bitmesi gibi oluşumların meydana gelmesinde görevli bir melektir. Kur’an-ı Kerim’de Mikâil (a.s)’dan şöyle söz edilmiştir: “Kim, Allah’a, meleklerine, peygamberlerine, Cibril’e ve Mikâil’e düşman olursa bilsin ki, Allah kâfirlerin düşmanıdır.” (Bakara, 2/98; bk. Nâziât, 79/5)

Kaynak: Prof. Dr. Hamdi DÖNDÜREN, İslam İlmihali

KAYNAK :
https://www.islamveihsan.com/buyuk-melekler-ve-gorevleri.html